Geheime Missie

Een geheime missie.  En het voelt nog écht zo ook !

Een knulletje  in het bezit van  een splinter nieuwe walkie talkie met een bereik van minstens vijf kilometer.
En of ik daar dan voor een keertje aan mee wil werken.

Een keertje maar!

Achhhhh please!!  

Tuurlijk zeg ik spannend enthousiast, kei gaaf. Dat doen we,  als ik zijn vers gesmede plannetje hoor!

Even twijfel ik nog, omdat er pas iemand van ruim een meter hoog me had verteld dat er stiekem met een ipod iets was gefilmd. Nou was dat niet meer dan een paar vierkante meter leuk gekleurde tegeltjes en een mini laag hangend wasbakje met een fel groen handdoekje er naast. Plus het geluid van naderende voetstappen, waardoor het beeld met een angstkreet op zwart werd gezet. Maar toch…

We moeten eerst een test doen, zegt hij vol ongeloof,  dat ik volledig  mee ga in zijn geheime missie.

En hij vertrekt.

Niet veel later hoor ik een schoolbel luid en duidelijk  schallen door de achter gebleven zwart zilveren  walkie talkie, met gelijk daar achteraan het woordje van vier letters “over”.

Ik zucht,  en kijk schichtig over mijn schouders in mijn eigen huis als ik tegelijk snel het daarvoor bedoelde knopje in knijp en mezelf het woordje “Over” hoor fluisteren.

We besluiten die middag dat het de andere dag moet gaan gebeuren.

In de ochtend is het teveel risico en dat willen we allebei niet lopen omdat het ten strengste verboden is.

Langzaam kruipt de klok in de klas en in huis naar het afgesproken tijdstip.

Ik  ijsbeer wat heen en weer en wil net de was buiten ophangen als ik schrik van de geheime code die ik af hoor gaan op het aanrecht.

Ik snel er naar toe, want ik heb de opdracht zeer snel te reageren anders kan het mislukken!  Ik knijp weer in het knopje en vraag door de walkie talkie of hij op de plaats staat waar is afgesproken. “Over”.

“Ja”! , gilt hij door het ding wat ik in mijn hand heb, “Over”

Opnieuw knijpend , vraag ik heel erg tegen mijn gevoel in, of hij niks in de gaten had. “Over”
“Nee”, helemaal niks, hij zat ook in mijn broekzak, ik stak mijn vinger op en deed  net of ik erg moest plassen”, En ik moet stomme rekensommen maken, “Over”
Oke, zeg ik, dan nu hup terug de klas in en dat ding uit zetten, “Over”

Even hoor ik niks, en voel gelijk een dubbele hartslag. Ik durf niet te knijpen, want ik knijp ‘m bijna zelf.  Ik durf ook de code niet te laten piepen  in hoop op een teken.  Straks is het knulletje betrapt, het ding afgepakt en mogen we samen minstens duizend strafregels schrijven. Ineens hoor ik door al het geruis heen, 'of er toch wel patat gegeten gaat worden omdat het is gelukt'. “Over”.

Uhm , als de bliksem terug de klas in nu jij, gil ik,  en je achterstand rekenensommen weg werken! “ Over”

“Over”  hoor ik hem ruisend stoer lachen. .. en gelijk met een dubbele code piep er nog achteraan, dat als hij een toets heeft en een antwoord niet weet, hij altijd nog een missie kan uitvoeren!?

“OVER”…

Missie geslaagd !?